() แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 22:30 น. () สัญญาอนุญาต: ความเห็น (3) ผมไปเที่ยวงานวัดมีกลุ่มวัยรุ่นตะลุมบอนชกต่อยกันแล้วผมได้ยินว่ายิงไม่ออกว่ะไปเถอะตอนหลังมีแม่ค้าที่เห็นเหตุการณ์บอกว่าคนที่พูดมันเล็งปืนมาที่ผมห่างประมาณวากว่าๆ(มารู้ตอนหลัง)วันนั้นผมแขวนราหูกะลาตาเดียวแกะของลป.
พุทธคุณมีจริง เมื่อพ. ศ. 2513 บ้านผมโดนโจรปล้นผมถูกจับไปเป็นตัวประกันพอดีตำรวจมาเกิดการยิงปะทะกันคนร้ายถูกยิง ตำรวจก็ถูกยิงส่วนตัวผมปลอดภัยคล้องเหรียญหลวงพ่อจ้อย วัดศรีอุทุมพร จ. นครสวรรค์ ปี2509 ขณะนั้นอายุ12ปี ในปีเดียวกันอาผมและพี่ชายตั้งวงดื่มเหล้ากับคู่อริสักพักอาผมสั่งให้ออกไปพอผมเดินออกมาพอหันหลังไปดูอีกทีอาและพี่ชายได้ชักปืนยิงกันเหมือนในหนังฝ่ายตรงข้ามตายหนึ่งสาหัสหนึ่งฝ่ายทางผมปลอดภัยช่วงนั้นแม่ต้องทำพิธีเรียกขวัญให้ผม พอจบม. 3ผมไปเที่ยวบ้านอาที่พยุหคีรี ตกตอนกลางคืนรู้สึกปวดปัสสาวะก็ออกมานอกบ้านพอจะเดินเข้าบ้านได้ยินเสียงดังแก๊กพร้อมมีเงาคนยืนอยู่ตรงประตูสัญชาติญาณบอกว่าเป็นเสียงของปืนจึงตะโกนไปว่าผมเองอย่ายิงตอนนั้นเหงื่อไม่รู้มาจากไหนชุ่มไปหมดอาบอกว่าเกือบฆ่าหลานไปแล้วจากนั้นต่างก็เข้านอน พอรุ่งเช้าอาผู้หญิงเข้ามาบ้านบอกว่าที่บ้านก็เป็นอย่างนี้แหละถ้าใครไปเที่ยวไหนตอนกลางคืนห้ามกลับเข้าบ้าน ที่สำคัญปืนของอาขนาด9มม.
ย. ปีที่แล้ว ผมโดนแทง 1 ที ไม่เข้าเป็นรอยช้ำนิดหน่อย เพื่อนอีกคนก็โดนฟันไม่เข้า เสื้อขาดเฉยๆ ของผมมีห้อยมีดหมอวัดโขงขาว 1 อัน เพื่อนผมห้อยรูปหล่อปั๊มรุ่นแรกหลวงปู่คำพัน 1 องค์ พระดังๆ ที่เพื่อนคนอื่นๆ ห้อย แบบได้เลือดกลับมาก็มีครับ แค่ไม่บอกดีกว่าว่าของใครบ้าง อยากรู้ประสบการณ์ต้องถามพวกผมเนี่ยหละครับ เจอกันเด๊ะๆ จะๆ